Mein Zahn tut mir weh – czyli Teresa idzie do dentysty, część 2
Konieczność udania się do dentysty może nas spotkać w każdym momencie życia - także, gdy przebywamy za granicą. Jak umówić się na wizytę telefonicznie a następnie wyjaśnić stomatologowi o naszym problemie? Podpowiadamy w poniższych dialogach.
1
Ta środa nie należała do udanych. Byłam bardzo zmęczona, ponieważ nie mogłam usnąć przez całą noc. Niestety nie były to tylko problemy z zaśnięciem. Przez całą noc bolał mnie okropnie ząb. Myślałam, że chwilę poboli i przestanie, ale zbliżało się już południe i nic się nie zmieniało. Pani Neumann od razu zorientowała się, że coś mi dolega.
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
2
Chociaż zawsze bałam się wizyt u dentysty, od razu poszłam do sypialni po numer, aby jak najszybciej umówić się na wizytę do Pana Wagner. Ból był coraz silniejszy. Nie miałam już na co czekać. Liczyłam tylko na to, aby znalazł dla mnie wolny termin jeszcze tego samego dnia.
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
3
Ucieszyłam się, że udało się umówić na szybki termin. Kolejnego dnia szybko się przygotowałam i krótko przed 10 byłam już w gabinecie dentystycznym:
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
4
Nie musiałam długo czekać, za 10 minut zostałam poproszona do gabinetu:
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
5
Po chwili badania doktor postawił diagnozę:
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
6
Naprawa trwała naprawdę sprawnie, niepotrzebnie się tyle stresowałam, ząb udało się uratować, a dzięki znieczuleniu nie czułam bólu. Postanowiłam się jeszcze poradzić doktora Wagnera w sprawie krwawienia moich dziąseł:
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
Zapłaciłam jeszcze rachunek i wróciłam do Pani Neumann. Na szczęście wszystko skończyło się dobrze.
8
Dla dociekliwych językowo
Zaimki dzierżawcze w języku niemieckim
W dzisiejszej lekcji poznasz zaimki dzierżawcze, czyli słowa opisującego czyje coś jest.
W języku polskim używasz form: mój, moja, moje w zależności od osoby np. mój syn, moja córka, moje dzieci.
Tak samo wygląda to w języku niemieckim: mein, meine, meine: mein Sohn, meine Tochter, meine Kinder.
Każda osoba w języku niemieckim ma swój zaimek dzierżawczy, czyli słowo określającego właściciela danej rzeczy.
Poniżej znajdziesz tabelę z osobami i odpowiadającymi im zaimkami dzierżawczymi dla rodzaju męskiego.
|
ich |
mein (mój) |
|
du |
dein (twój) |
|
er |
sein (jego) |
|
sie |
ihr (jej) |
|
es |
sein (jego) |
|
wir |
unser (nasz) |
|
ihr |
euer (wasz) |
|
sie |
ihr (ich) |
|
Sie |
Ihr (Pana,Pani, Państwa) |
UWAGA! Zaimek dzierżawczy zawsze występuje przy rzeczowniku zamiast rodzajnika.
Zaimek dzierżawczy tak samo jak rodzajnik odmieniamy przez przypadki. Dużym ułatwieniem jest to, że zaimek dzierżawczy w liczbie pojedynczej odmieniamy przez przypadki tak samo jak rodzajnik nieokreślony ein, eine. Jego odmianę poznałeś już w lekcji 17.
Poniżej znajdziesz odmianę zaimka dzierżawczego przez rodzaje i przypadki na przykładzie mein. Obok niego znajdziesz w tabeli również rzeczownik.
Pozostałe zaimki dzierżawcze przy odmianie przez przypadki otrzymują takie same końcówki:
|
Przypadek |
rodzajnik męski |
rodzajnik żeński |
rodzajnik nijaki |
Liczba mnoga |
|
Mianownik (Nominativ) kto? co? |
mein Sohn |
meine Tochter |
mein Kind |
meine Kinder |
|
Dopełniacz (Genitiv) kogo? czego? |
meines Sohnes |
meiner Tochter |
meines Kindes |
meiner Kinder |
|
Celownik (Dativ) komu? czemu? |
meinem Sohn |
meiner Tochter |
meinem Kind |
meinen Kindern |
|
Biernik (Akkusativ) kogo? co? |
meinen Sohn |
meine Tochter |
mein Kind |
meine Kinder |
* Uwaga!: W dopełniaczu rzeczownik w rodzaju męskim i nijakim otrzymuje dodatkową końcówkę –s bądź –es
* Uwaga!: W celowniku rzeczownik w liczbie mnogiej otrzymuje końcówkę –n
* Uwaga!: Wasza / Wasze w języku niemieckim to eure.
Przykłady zdań z użyciem zaimków dzierżawczych:
Mein Sohn wohnt seit einem Jahr in Düsseldorf. [Mój syn mieszka od roku w Düsseldorfie.]
Eure Tochter fährt am Mittwoch nach Spanien. [Wasza córka jedzie w środę do Hiszpanii.]
Sie sollten Ihre Schmerztabletten einnehmen. [Powinna Pani zażyć Pani tabletki przeciwbólowe.]
Das Auto unseres Vaters steht in der Garage. [Samochód naszego taty stoi w garażu.]
Ich gehe mit deiner Schwester Einkäufe machen. [Idę z twoją siostrą zrobić zakupy.]
Ich kann ihre Brille nicht finden. [Nie mogę znaleźć jej okularów.]
Sein Küchengerät ist kaputtgegangen. [Jego sprzęt kuchenny się zepsuł.]
Herr Neumann hat meinen Enkelkindern Geschenke gekauft. [Pan Neumann kupił moim wnukom prezenty.
Ihre Augentropfen liegen auf dem Tisch. [Ich krople do oczu leżą na stole.]
9
Czy wiesz, że…?
U naszych zachodnich sąsiadów określenie Pflegegrad opisuje stopień wymaganej opieki. Wskazuje on obszar, w jakim chora osoba potrzebuje wsparcia osób trzecich. W Niemczech rozróżniamy pięć stopni Pflegegrad. Określenie to odpowiada znanym w Polsce stopniom niepełnosprawność, z tą różnicą, że w naszym kraju skala jest trzystopniowa (stopień lekki, umiarkowany i znaczny), a w Niemczech pięciostopniowa.
Wyróżniamy:
-Pflegegrad 1
-Pflegegrad 2
-Pflegegrad 3
-Pflegegrad 4
-oraz Pflegegrad 5
Przy przyznawania danego stopnia uwzględnia się zarówno ograniczenia fizyczne, jak również umysłowe takie jak np. demencja, czy choroby psychiczne. Osoby te wymagają w różnym stopniu pomocy m.in. przy codziennych czynnościach, czynnościach higienicznych i pielęgnacyjnych, korzystaniu z toalety, jedzeniu i piciu, poruszaniu się, przemieszczaniu się z miejsca na miejsce jeśli samodzielnie już nie chodzą, rozdzielaniu leków. Służby medyczne pomagają im również przy robieniu zastrzyków, zmianie opatrunków, wymianie worków stomijnych i do cewnika oraz przy wielu innych czynnościach. Pierwszy stopień odpowiada lekkiemu uszczerbku na zdrowiu i drobnemu wsparciu, piąty natomiast najcięższym zaburzeniom i schorzeniom, skutkującym tym, że osoba z tym stopniem jest całkowicie zdana na pomoc osób trzecich, w tym również wykwalifikowanej służby medycznej.
Dodaj komentarz